เพนท์อิท, แบล็ก

เพนท์อิท, แบล็ก (อังกฤษ: Paint It, Black) เป็นเพลงจากอัลบัมที่สี่ ชุด Aftermath ของวงเดอะโรลลิงสโตนส์ วางจำหน่ายเมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม ค.ศ. 1966 เป็นซิงเกิลแรกที่ตัดจากอัลบัมชุดนี้[1] เดิมเพลงนี้ใช้ชื่อว่า "เพนท์อิทแบล็ก" (Paint It Black) โดยไม่มีเครื่องหมายจุลภาค คีธ ริชาร์ด ผู้แต่งร่วมระบุว่า จุลภาคในชื่อเพลงถูกเติมขึ้นมาโดยบริษัทเดคคาเรเคิดส์ ผู้จัดจำหน่ายแผ่นเสียง[1]เพลงนี้เป็นผลงานแต่งร่วมกันของสมาชิกทั้งวง คือ มิก แจ็กเกอร์, คีธ ริชาร์ด, ไบรอัน โจนส์ และบิล ไวแมน แต่ในเครดิตเพลงระบุผิดพลาดว่าเป็นผลงานของ "แจ็กเกอร์/ริชาร์ด" แทนที่จะเป็น "Nanker Phelge"[2] เป็นเพลงในแนวไซเคเดลิกร็อก มีกลิ่นอายของดนตรีอินเดีย[3][4] มีการนำซีตาร์มาร่วมบรรเลงท่อนริฟฟ์โดยไบรอัน โจนส์[5] เริ่มจากการเล่นดนตรีในห้องอัด โดยไวแมนเริ่มเล่นเปียโนล้อทำนองออร์แกนของเอริก อีสตัน อดีตผู้จัดการวง จากนั้นชาร์ลี วัตต์ มือกลอง เริ่มตีกลองเป็นจังหวะหลักของเพลง และโจนส์เริ่มเล่นท่อนริฟฟ์ซีตาร์ที่มีชื่อเสียง ตามด้วยเสียงร้องโดยแจ็กเกอร์ บรรยายความเศร้าโศก การไว้อาลัยของชายหนุ่มที่เพิ่งสูญเสีย จากความตายของคู่รักเพลงนี้ได้รับความนิยม ติดอันดับหนึ่งทั้งชาร์ตบิลบอร์ดฮอต 100 และชาร์ตซิงเกิลแห่งสหราชอาณาจักร และยังติดอันดับหนึ่งชาร์ตซิงเกิลของนิตยสารอาร์พีเอ็มในแคนาดา และดัตช์ทอป 40 ในเนเธอร์แลนด์[6] เป็นซิงเกิลติดอันดับหนึ่งซิงเกิลแรกแรกในประวัติศาสตร์ ที่มีการนำซีตาร์มาบรรเลง[ต้องการอ้างอิง] นิตยสารโรลลิงสโตนได้จัดให้เพลงนี้อยู่ในอันดับที่ 174 ของ 500 เพลงยอดเยี่ยมตลอดกาล จากการจัดอันดับในปี 2004[7]เพลงนี้ยังได้รับการบันทึกเสียงโดยเอริก เบอร์ตัน ในอัลบัมชุดแรก Winds of Change ของวงดิแอนิมอลส์ ในปี 1967 และในอัลบัม The Black-Man's Burdon ของวงเอริก เบอร์ตัน แอนด์ วอร์ ในปี 1970 เวอร์ชันของวอร์นี้มีความยาวถึง 13:41 นาที ซึ่งถือว่าเป็นซิงเกิลที่มีความยาวมากในขณะนั้น และยังแสดงในการแสดงคอนเสิร์ตของเขาอยู่เสมอ